Термин τελετή у грчким изворима обредног садржаја
Ο όρος «τελετή» στις ελληνικές γραπτές πηγές λατρευτικού περιεχόμενου
2015
Preuzimanje 🢃
Članak u časopisu (Objavljena verzija)
Metapodaci
Prikaz svih podataka o dokumentuApstrakt
Дохришћански грчки свет у свом историјско-религијском миљеу бележи две категорије обреда - јавне и тајне култове који су се вршили у част божанстава. Радни предложак овог рада чини тајни култ, мистеријски обред описан термином τελετή. На осамнаест одељака-потврда античких писаца и петнаест хришћанских спроведена је филолошка, историјско-семантичка анализа употребе ове речи. У антици она означава обред уопште, обредну службу као и службу мањег вида, аналоге молебана и јелеосвећења, свечани чин освећења простора, с нагласком на свештеним радњама сопственог темпа и ритма. Остала значења су јој верски празник, свечаности, свештени чин, оффициум. Рад ће показати да су се ова значења готово сва пренела и у хришћанску писану реч, где по преимућству термин очитује свете тајне крштења, миропомазања, причешћа, као и освештања масла.
Ο προχριστιανικός ελληνικός κόσμος στο ιστορικο-θρησκευτικό πλαίσιό του γνώρισε δύο κατηγορίες λατρειών - δημόσιες και μυστηριακές λατρείες, προσφερόμενες εις τιμήν των αρχαίων θεοτήτων. Σε αυτό το άρθρο εξετάζονται οι μυστηριακές λατρείες, έτσι όπως αυτές έχουν περιγραφεί και ερμηνευτεί με τον όρο «τελετή». Σε δεκαοκτώ χωρία Αρχαίων και δεκαπέντε Χριστιανών συγγραφέων, ο όρος παρουσιάζεται και αναλύεται από φιλολογική πλευρά και εξηγείται η διαδρομή της σημασιολογικής του χρήσεως. Προκύπτει ότι στην αρχαιότητα ο όρος δήλωνε τη λατρεία ως γενικό φαινόμενο με έμφαση στην πράξη της μυήσεως, έπειτα τη λατρευτική ιερουργία και σχετικά με αυτήν συγκεκριμένες ακολουθίες - τα ανάλογα των Ακάθιστων Υμνων και Αγιασμών (ελαίου και χώρου). Παντού τονίζονται ιεροτελεστικές πράξεις με ιδιοσύστατο σκοπό και ρυθμό. Ο όρος επίσης αποδίδει τη σημασία της θρησκευτικής εορτής (εορτασμούς), πανήγυρης και πανηγυρισμού, θρησκευτικών εκδηλώσεων, αλλά και της ιεροσύνης. Αυτό το άρθρο θα δείξει πως σχεδόν όλ...ες αυτές οι σημασιολογικές παραλλαγές έχουν απορροφηθεί και από τον χριστιανικό γραπτό λόγο, όπου όμως ο όρος κατεξοχήν υποδεικνύει τις τελετές των Αγίων Μυστηρίων, δηλαδή Βαπτίσματος, Χρίσματος, Θείας Μεταλήψεως, όπως και Αγιασμού Μύρου.
Ključne reči:
τελετή / значење / употреба / термин / мистеријски обреди / култ / χρήση / σημασιολογία / όρος / μυστηριακη λατρείαIzvor:
Саборност, 2015, 9, 145-163Izdavač:
- Епархија браничевска - Одбор за просвету и културу, Пожаревац
Institucija/grupa
Православни богословски факултет / Faculty of Orthodox TheologyTY - JOUR AU - Фемић Касапис, Јелена PY - 2015 UR - https://rpbf.bfspc.bg.ac.rs/handle/123456789/143 AB - Дохришћански грчки свет у свом историјско-религијском миљеу бележи две категорије обреда - јавне и тајне култове који су се вршили у част божанстава. Радни предложак овог рада чини тајни култ, мистеријски обред описан термином τελετή. На осамнаест одељака-потврда античких писаца и петнаест хришћанских спроведена је филолошка, историјско-семантичка анализа употребе ове речи. У антици она означава обред уопште, обредну службу као и службу мањег вида, аналоге молебана и јелеосвећења, свечани чин освећења простора, с нагласком на свештеним радњама сопственог темпа и ритма. Остала значења су јој верски празник, свечаности, свештени чин, оффициум. Рад ће показати да су се ова значења готово сва пренела и у хришћанску писану реч, где по преимућству термин очитује свете тајне крштења, миропомазања, причешћа, као и освештања масла. AB - Ο προχριστιανικός ελληνικός κόσμος στο ιστορικο-θρησκευτικό πλαίσιό του γνώρισε δύο κατηγορίες λατρειών - δημόσιες και μυστηριακές λατρείες, προσφερόμενες εις τιμήν των αρχαίων θεοτήτων. Σε αυτό το άρθρο εξετάζονται οι μυστηριακές λατρείες, έτσι όπως αυτές έχουν περιγραφεί και ερμηνευτεί με τον όρο «τελετή». Σε δεκαοκτώ χωρία Αρχαίων και δεκαπέντε Χριστιανών συγγραφέων, ο όρος παρουσιάζεται και αναλύεται από φιλολογική πλευρά και εξηγείται η διαδρομή της σημασιολογικής του χρήσεως. Προκύπτει ότι στην αρχαιότητα ο όρος δήλωνε τη λατρεία ως γενικό φαινόμενο με έμφαση στην πράξη της μυήσεως, έπειτα τη λατρευτική ιερουργία και σχετικά με αυτήν συγκεκριμένες ακολουθίες - τα ανάλογα των Ακάθιστων Υμνων και Αγιασμών (ελαίου και χώρου). Παντού τονίζονται ιεροτελεστικές πράξεις με ιδιοσύστατο σκοπό και ρυθμό. Ο όρος επίσης αποδίδει τη σημασία της θρησκευτικής εορτής (εορτασμούς), πανήγυρης και πανηγυρισμού, θρησκευτικών εκδηλώσεων, αλλά και της ιεροσύνης. Αυτό το άρθρο θα δείξει πως σχεδόν όλες αυτές οι σημασιολογικές παραλλαγές έχουν απορροφηθεί και από τον χριστιανικό γραπτό λόγο, όπου όμως ο όρος κατεξοχήν υποδεικνύει τις τελετές των Αγίων Μυστηρίων, δηλαδή Βαπτίσματος, Χρίσματος, Θείας Μεταλήψεως, όπως και Αγιασμού Μύρου. PB - Епархија браничевска - Одбор за просвету и културу, Пожаревац T2 - Саборност T1 - Термин τελετή у грчким изворима обредног садржаја T1 - Ο όρος «τελετή» στις ελληνικές γραπτές πηγές λατρευτικού περιεχόμενου T1 - The notion τελετή in the Greek ritual sources EP - 163 IS - 9 SP - 145 DO - 10.5937/sabornost9-9776 UR - conv_190 ER -
@article{ author = "Фемић Касапис, Јелена", year = "2015", abstract = "Дохришћански грчки свет у свом историјско-религијском миљеу бележи две категорије обреда - јавне и тајне култове који су се вршили у част божанстава. Радни предложак овог рада чини тајни култ, мистеријски обред описан термином τελετή. На осамнаест одељака-потврда античких писаца и петнаест хришћанских спроведена је филолошка, историјско-семантичка анализа употребе ове речи. У антици она означава обред уопште, обредну службу као и службу мањег вида, аналоге молебана и јелеосвећења, свечани чин освећења простора, с нагласком на свештеним радњама сопственог темпа и ритма. Остала значења су јој верски празник, свечаности, свештени чин, оффициум. Рад ће показати да су се ова значења готово сва пренела и у хришћанску писану реч, где по преимућству термин очитује свете тајне крштења, миропомазања, причешћа, као и освештања масла., Ο προχριστιανικός ελληνικός κόσμος στο ιστορικο-θρησκευτικό πλαίσιό του γνώρισε δύο κατηγορίες λατρειών - δημόσιες και μυστηριακές λατρείες, προσφερόμενες εις τιμήν των αρχαίων θεοτήτων. Σε αυτό το άρθρο εξετάζονται οι μυστηριακές λατρείες, έτσι όπως αυτές έχουν περιγραφεί και ερμηνευτεί με τον όρο «τελετή». Σε δεκαοκτώ χωρία Αρχαίων και δεκαπέντε Χριστιανών συγγραφέων, ο όρος παρουσιάζεται και αναλύεται από φιλολογική πλευρά και εξηγείται η διαδρομή της σημασιολογικής του χρήσεως. Προκύπτει ότι στην αρχαιότητα ο όρος δήλωνε τη λατρεία ως γενικό φαινόμενο με έμφαση στην πράξη της μυήσεως, έπειτα τη λατρευτική ιερουργία και σχετικά με αυτήν συγκεκριμένες ακολουθίες - τα ανάλογα των Ακάθιστων Υμνων και Αγιασμών (ελαίου και χώρου). Παντού τονίζονται ιεροτελεστικές πράξεις με ιδιοσύστατο σκοπό και ρυθμό. Ο όρος επίσης αποδίδει τη σημασία της θρησκευτικής εορτής (εορτασμούς), πανήγυρης και πανηγυρισμού, θρησκευτικών εκδηλώσεων, αλλά και της ιεροσύνης. Αυτό το άρθρο θα δείξει πως σχεδόν όλες αυτές οι σημασιολογικές παραλλαγές έχουν απορροφηθεί και από τον χριστιανικό γραπτό λόγο, όπου όμως ο όρος κατεξοχήν υποδεικνύει τις τελετές των Αγίων Μυστηρίων, δηλαδή Βαπτίσματος, Χρίσματος, Θείας Μεταλήψεως, όπως και Αγιασμού Μύρου.", publisher = "Епархија браничевска - Одбор за просвету и културу, Пожаревац", journal = "Саборност", title = "Термин τελετή у грчким изворима обредног садржаја, Ο όρος «τελετή» στις ελληνικές γραπτές πηγές λατρευτικού περιεχόμενου, The notion τελετή in the Greek ritual sources", pages = "163-145", number = "9", doi = "10.5937/sabornost9-9776", url = "conv_190" }
Фемић Касапис, Ј.. (2015). Термин τελετή у грчким изворима обредног садржаја. in Саборност Епархија браничевска - Одбор за просвету и културу, Пожаревац.(9), 145-163. https://doi.org/10.5937/sabornost9-9776 conv_190
Фемић Касапис Ј. Термин τελετή у грчким изворима обредног садржаја. in Саборност. 2015;(9):145-163. doi:10.5937/sabornost9-9776 conv_190 .
Фемић Касапис, Јелена, "Термин τελετή у грчким изворима обредног садржаја" in Саборност, no. 9 (2015):145-163, https://doi.org/10.5937/sabornost9-9776 ., conv_190 .